စိမ္းလမ္းစိုေျပေနတဲ့

လယ္ကြင္းျပင္ေတြရယ္

ပတ္ပတ္လည္မွာ ၀န္းရံေနတဲ့

ေတာင္ျပာတန္းေတြနဲ႔အတူ

အျပာေရာင္ ေကာင္းကင္ တစ္ေနရာရဲ့

ေအာက္မွာ

ဓနိ၊ သက္ကယ္ အမိုးနဲ႔

၀ါးထရံေတြကာထားတဲ့

တဲသာသာ အိမ္ငယ္ေလးတစ္လံုးရယ္ပါ……………။

လသာတဲ့ ညေတြမွာ

ေခါင္မိုးေပၚကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္ရင္

ၾကယ္ေတြ၊ လေတြကို ထြင္းေဖာက္ၿပီးေတာ့

ၾကည့္ျမင္ႏိုင္ေသးရဲ့ေနာ္……………………।။

ခပ္မွိန္မွိန္ ဖေရာင္းတိုင္ငယ္ေလးရဲ့

အလင္းေရာင္အားကို အားျပဳရင္း

မုန္ညင္းရြက္ကို ေရလံုျပဳတ္ ၿပီးေတာ့

ပဲပုပ္ကို ငရုပ္သီးနဲ႔ေထာင္းကာ

လက္ေဆးၿပီးေတာ့ အျပံဳးေတြဖလွယ္ရင္း

အားပါးတရစားေနတဲ့

မိသားစုရဲ့ ထမင္း၀ိုင္း တစ္ခုပါ……………।။

တီတီတာတာ ေျပာေနၾကတဲ့

ကေလးေတြရဲ့ ခ်စ္စရာ ခ်ိဳေတးသံသာ ကိုလည္း

အျမဲလိုလို ၾကားေနရျမဲပါ…။

မနက္တိုင္း အာရံုမတိုင္မီကတည္းက

ဖြင့္ေနၾကတဲ့ ေမေမရဲ့ ေမတၱာပို႔ အမွ်ေ၀သံကိုလည္း

ၾကားေနျမဲပါ…………॥။

ေနာက္ၿပီးေတာ့

အိမ္ရဲ့ ေအာက္ဘက္မွာ

လယ္ကြင္းစိမ္းေတြကို ျဖတ္ေလွ်ာက္ရင္းနဲ႔

တသြင္သြင္အျမဲလို စီးဆင္းေနတဲ့

ေရႊလီျမစ္ေရ ကိုလည္း

ျမင္ႏိုင္ပါေသးတယ္……………………။

တိုက္တာ အေဆာက္အအံုေတြနဲ႔

ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေနတဲ့ ေခတ္နဲ႔အညီ

ညဘက္မွာ အျမဲတမ္း လင္းထိန္ေနတတ္တဲ့

တရုတ္ႏိုင္ငံ ေရႊလီၿမိဳ႔ကိုလည္း

စိတ္ခ်မ္းသာ စရာ ၾကည့္ရႈႏိုင္ပါေသးတယ္။

ညေနဆည္းဆာခ်ိန္မွာ ဆိုရင္လည္း

ေကာင္းကင္ျပာျပာထက္မွာ

ေတးေတြသီဆိုေနတတ္ၿပီးေတာ့

ေအာ္ဟစ္ပ်ံသန္းေနတတ္တဲ့

ေက်းဌက္ သာရကာ အေပါင္းကိုလည္း

ရင္သပ္ရွဴေမာဖြယ္ ေတြ႔ျမင္လိမ့္မယ္……।။

သဘာ၀အလွတရားေတြနဲ႔ ျပည့္စံုေနတဲ့

ၾကည္ႏူးဖြယ္ရာ ရူခင္းသာေလးဟာ

က်မၾကီျပင္းရာ ေနရာေလးပါ………॥။

ဒါေပမယ့္ ခုေတာ့ အဲဒီသဘာ၀တရားေတြနဲ႔ ေ၀းကြာတဲ့ ေနရာေလး တစ္ခုမွာငါဟာ ရုန္းကန္ရပ္တည္ေနရတယ္ေလ…………။

ရြက္စိမ္း